Inhoud
- Oorzaken van een hersentumor
- Tumor classificatie
- Goedaardige hersentumor
- Kwaadaardige hersentumor
- Hersentumor – Symptomen
- Hersentumor – diagnose
- Hersentumor verwijdering
Intracraniële neoplasmata komen vaak voor. Van de 1000 oncologieën hebben er 15 een vergelijkbare lokalisatie. Intracraniële volumevormingen bedreigen de gezondheid en het leven van de mens. Als de behandeling niet op tijd wordt gestart, is het gevolg een onvermijdelijk overlijden.
Oorzaken van een hersentumor
De ziekte is secundair of primair. Als er een oncologie is, vervoert de bloedstroom kankercellen door het hele lichaam, begint zich een secundaire ziekte te ontwikkelen. Het wordt niet als onafhankelijk beschouwd. De oorzaken die tot het ontstaan van primaire pathologie leiden, zijn slecht begrepen. De enige bekende boosdoener is straling. Andere risicofactoren hebben geen volledig wetenschappelijk bewijs in de neurologie.
Oorzaken van een hersentumor:
- Erfelijkheid (Gorlin-syndromen, Turko).
- Papilloma’s type 16, 18.
- Leeftijdskenmerken (bij kinderen van 3-12 jaar, volwassenen ouder dan 45).
- Aandoeningen van foetale ontwikkeling.
- Straling (elektromagnetisch, straling).
Er zijn nog andere factoren die de ontwikkeling van tumoren veroorzaken. De primaire hersentumor verschijnt vaak vervolgens ontstekingsprocessen in het lichaam, waardoor de immuniteit wordt verminderd. Bovenstaande factoren leiden in de regel niet tot het optreden van volumetrische maligne vorming, maar kunnen onder bepaalde bijkomende omstandigheden de katalysator worden.
Tumor classificatie
Neoplasmata van de hersenen vertegenwoordigen tot 5% van al zijn laesies. Ze zijn gegroepeerd op basis van de mate van maligniteit, lokalisatie (romp, hypothalamus, cerebellum), histologische samenstelling en andere eigenschappen. Op basis van histologie zijn hersentumoren verdeeld in 4 groepen. Elk krijgt een ICD-code toegewezen. Volgens statistieken is tot 60% van de gezwellen kanker.
Classificatie van hersentumoren met de naam van het aangetaste weefsel:
- Neuromen. Formaties in de hersenzenuwen en paraspinale zenuwen.
- Meningiomen Neoplasmata in de hersenvliezen.
- Neuroepitheliale formaties:
- astrocytomen;
- oligodendrogliomen;
- gliomen;
- gliale formaties;
- gliosarcomen;
- glioblastomen;
- gangliogliomen;
- anaplastisch ependymoom;
- pineoblastoma en anderen.
Goedaardige hersentumor
Dergelijke ziekten (dermoid cyste, cystic-solid neoplasms, etc.) vragen niet minder aandacht dan kanker. Een tumor in de hersenen kan goedaardig of kwaadaardig zijn, maar deze verdeling is zeer willekeurig. Het volume van de schedel is klein. Cellen met een goedaardige formatie, groeien, knijpen nabijgelegen weefsels. Hierdoor stijgt de intracraniale druk en worden belangrijke zenuwcentra beschadigd..
Een goedaardige hersentumor is, net als een oncologische ziekte, gevaarlijk voor het menselijk lichaam. Ongeacht de variëteit, het is vereist om tijdig een hoofdtumor te identificeren, de zieke te beginnen behandelen. In dit geval wordt vaak een positieve voorspelling gegeven. De helft van alle goedaardige gezwellen wordt met succes behandeld, maar als er niets wordt gedaan, bestaat de mogelijkheid dat het wordt omgezet in oncologie.
Kwaadaardige hersentumor
Kanker is vatbaar voor overgroei en is zelden te behandelen. De voorspelling is altijd serieus. Er zijn geen effectieve manieren om kanker te voorkomen; het is moeilijk te diagnosticeren en te genezen. Volumetrische formaties zijn onderverdeeld in 4 klassen. De grootste bedreiging is hersenkanker in stadium III en IV. Het groeit snel en wordt vaak pluriform. In tegenstelling tot oncologie in andere delen van het lichaam, is een kwaadaardige hersentumor niet vatbaar voor metastase. De snelle verspreiding van pathologische cellen in het orgaan zelf is niet uitgesloten.
Hersentumor – Symptomen
De ziekte manifesteert zich met verschillende symptomen. Het hangt allemaal af van het beschadigingsgebied, de grootte van het neoplasma. Het belangrijkste symptoom is pijn. Er zijn andere tekenen van een hersentumor:
- pathologie van motorische activiteit;
- hoge druk (intracraniaal, oculair);
- visuele en auditieve beperking;
- depressie, euforie;
- duizeligheid;
- braken
- verminderde eetlust, etc..
Hersentumor – vroege symptomen
Vaak manifesteert het optreden van pathologie zich niet. Vaak wordt de ziekte per ongeluk gedetecteerd door specialisten (tijdens tomografische onderzoeken, bij autopsie). De eerste tekenen worden merkbaar wanneer een overgroeide tumor in het hoofd nabijgelegen weefsels begint te persen. Onder invloed van het neoplasma ontwikkelt zich intracraniële arteriële hypertensie (hoge druk).
De symptomen van een hersentumor in de vroege stadia zijn als volgt:
- pijn (80% van de gevallen);
- visuele beperking (70%);
- duizeligheid (50%);
- convulsief syndroom (30%).
Hoofdpijn met een hersentumor
Cephalgia (hoofdpijn) is een veel voorkomende aandoening. De vraag rijst, hoe doet het hoofd pijn met een hersentumor. Je kunt dit symptoom onderscheiden van de manifestaties van andere pathologieën, alleen de tekens kennende:
- constante pijn is pulserend van aard;
- de intensiteit neemt toe met een positieverandering, hoesten, je neus snuiten, lichte spanningen;
- de pijn wordt ’s morgens intenser, neemt overdag af;
- intensiteit zoals bij migraine;
- pijnstillers zijn niet effectief.
De manifestatie van symptomen wordt ’s ochtends versterkt, omdat vocht zich’ s nachts ophoopt in de weefsels van het aangetaste orgaan, waardoor oedeem ontstaat. Vaak gaat hoofdpijn gepaard met verwarring, flauwvallen en andere tekenen van een hersentumor. U hoeft geen tijd te verspillen aan alternatieve behandelmethoden. Als de symptomen na drie dagen niet verdwijnen, moet u onmiddellijk een arts raadplegen.
Hersentumor – diagnose
Eerst wordt een neurologisch onderzoek uitgevoerd. De arts zal controleren hoe de organen werken, waarvan de activiteit afhangt van specifieke delen van de hersenen. Tijdens een neurologisch onderzoek worden studies uitgevoerd:
- reflexen (knie, pupil, hoornvlies, etc.);
- gehoor;
- tactiele gevoeligheid;
- motorische functies;
- coördinatie.
Verdere diagnose van een hersentumor wordt uitgevoerd met:
- Verschillende soorten röntgenonderzoeken (CT, MRI, pneumografie, angiografie). Bepaal dus de exacte locatie, groeirichting van het neoplasma, histologische samenstelling.
- PET (positronemissietomografie). De methode helpt om de mate van ontwikkeling van een hersentumor te herkennen.
- Neurosonografie – een verscheidenheid aan echografie. Het wordt aan het kind gedaan als de baby jonger is dan één jaar.
- SPECT (single photon emission CT).
- EEG (elektro-encefalografie).
- MEG (magnetoencephalography).
- Lumbale punctie, die is ontworpen om hersenvocht te bestuderen.
- Biopsieën – het verkrijgen van een weefselmonster voor onderzoek onder een microscoop. Met deze analyse kunt u het type tumorcellen bepalen..
Hersentumor verwijdering
De prioriteitsbehandeling voor de ziekte is een operatie. Door de isolatie van de hersentumor bereiken de medicijnen het doel niet. Medicamenteuze therapie wordt alleen gebruikt om het welzijn van de patiënt tijdelijk te verlichten, samen met chirurgische methoden. Het volledig, gedeeltelijk of in twee fasen verwijderen van onderwijs is mogelijk. Als het onmogelijk is om het neoplasma volledig te elimineren, bijvoorbeeld bij inoperabele neoplastische kanker van de laatste graad, worden palliatieve operaties gebruikt om de toestand van de patiënt te verlichten, waardoor de druk van de tumor en het vocht op de hersenen wordt verminderd.
Verwijdering van neoplasmata wordt uitgevoerd in de vorm van:
- stereotactische methode;
- craniotomie;
- endoscopische trepanatie;
- verwijdering van individuele schedelbeenderen.
Een operatie om een hersentumor te verwijderen, wordt uitgevoerd met geavanceerde operatiemethoden. Niet-invasieve en minimaal invasieve interventies zijn mogelijk. Dit verkleint de kans op complicaties en verbetert de prognose. Radiochirurgie (gamma- en cybermessen) wordt vaak gebruikt om een hersentumor te verwijderen. Met behulp van bestraling worden tumorcellen vernietigd zonder gezonde weefsels te beschadigen. Na verwijdering van het onderwijs krijgt de patiënt een revalidatiecursus toegewezen.
