Onvruchtbaarheid bij vrouwen – behandeling en diagnose. Oorzaken van vrouwelijke onvruchtbaarheid

Inhoud

---

• Onvruchtbaarheidskliniek
• Ovulatieproblemen
• Tubo-ovariële pathologieën
• Hoe wordt onvruchtbaarheid gedetecteerd??

---

Het belangrijkste doel van een vrouw is de geboorte van kinderen. Als zwangerschap lange tijd niet optreedt, hoewel alle voorwaarden hiervoor zijn, begint het meisje labels van onvruchtbaarheid aan zichzelf op te hangen. Het is noodzakelijk om paniek te elimineren en deze situatie rustig te begrijpen, omdat een dergelijke aandoening niet altijd op onvruchtbaarheid duidt. Gebruik onze gids om de tekenen van onvruchtbaarheid bij vrouwen en de oorzaken van het optreden ervan te achterhalen..

Onvruchtbaarheidskliniek

Onvruchtbaarheid wordt gediagnosticeerd als conceptie niet binnen een jaar plaatsvindt, op voorwaarde dat er geen anticonceptie is. Maar toch moet u er rekening mee houden dat een jaar wordt aangegeven als een geschatte periode. Bij oudere vrouwen wordt de kans op conceptie verkleind, waardoor de tijd voor het vaststellen van de diagnose langer wordt. In sommige gevallen slaagt een vrouw erin een kind te verwekken en te baren door van partner of woonplaats te veranderen. Maar wacht niet lang, maar zo snel mogelijk lijkt de gynaecoloog.

Om te beginnen neemt onvruchtbaarheid verschillende vormen aan:

• Primaire onvruchtbaarheid, als er nog nooit zwangerschap is opgetreden;
• Secundair wordt ingesteld als er al een voorgeschiedenis van zwangerschap is;
• Relatieve onvruchtbaarheid is een aandoening wanneer er tijdelijke pathologieën zijn, nadat de conceptie is geëlimineerd;
• Onvruchtbaarheid wordt absoluut genoemd als de ziekte die deze heeft veroorzaakt niet kan worden genezen..

Afhankelijk van de identificatie van het aangetaste orgaan, worden baarmoeder, eileiders, immuun- en psychologische onvruchtbaarheid blootgesteld. Dit laatste is van groot belang. Soms zijn vrouwen geobsedeerd door het idee om een ​​baby te krijgen of, integendeel, ze zijn bang om zwanger te worden, wat leidt tot stoornissen in het lichaam waardoor het ei geen voet aan de grond krijgt.

Soms leidt het veranderen van de stallen tot een succesvolle conceptie. Er is een mogelijkheid van onverenigbaarheid wanneer het baarmoederhalsslijm het zaad niet passeert en er geen bevruchting optreedt. In dit geval helpt geen enkel medicijn het probleem op te lossen..

Tijdens de adolescentie kunnen tekenen van onvruchtbaarheid optreden. Allereerst is het het late begin van de menstruatie, een langgerekte menstruatiecyclus, amenorroe, cyclische verstoring, schaarste aan afscheidingen en pijn. Onvruchtbaarheid is waarschijnlijk bij vrouwen met aangeboren misvormingen van de baarmoeder en eileiders, evenals gewichtsverlies als gevolg van diëten enzovoort..

Uitlokkende factoren zijn onder meer chronische ontsteking van de voortplantingsorganen, infecties van de geslachtsorganen, de afwezigheid van een van de eierstokken, stoornissen in de hormoonproductie, slechte doorgankelijkheid van de buis en chromosomale afwijkingen.

Ovulatieproblemen

Een belangrijk onderdeel van de gezondheid van vrouwen is regelmatige ovulatie. Bijna jij? vrouwenovertreding van dit proces leidt tot onvruchtbaarheid. Het eerste teken van normale ovulatie is regelmatige menstruatie. Maar in dit geval kan de eierproductie worden aangetast.

De aanwezigheid van ovulatie is niet moeilijk te bepalen. Een manier is om de basale temperatuur te meten. Tijdens het scheuren van de follikel stijgt het en blijft het enkele dagen bestaan. Vóór de menstruatie neemt het binnen een paar dagen af, maar alleen als er geen zwangerschap is opgetreden.

Ook wordt een toename van de hormoonspiegels beschouwd als een teken van ovulatie, wat de juistheid van de geselecteerde tijd voor de ovulatietest aangeeft. Met behulp van echografie controleren artsen de toestand van de eierstokken en de rijping van het ei.

Hormonale veranderingen in het lichaam, ovariële pathologie, anatomische kenmerken, bijvoorbeeld de afwezigheid van een van de eierstokken, enzovoort, kunnen de oorzaak zijn van een overtreding bij de productie en rijping van het ei. In dit geval zal noodzakelijkerwijs ten minste één kenmerkend teken van onvruchtbaarheid bij vrouwen optreden: schending van de menstruatiecyclus in de vorm van een verlenging van de cyclus of amenorroe.

Geboortebeperking kan leiden tot een verandering in de eisprong, vooral bij langdurig gebruik, operaties, verwondingen, infecties en zelfs chronische spruw.

In sommige gevallen treedt ovulatie op, maar door omstandigheden heeft het ei gedurende een bepaalde periode geen tijd om in de baarmoeder te komen. Hormonale stoornissen worden ook beschouwd als de oorzaak van deze aandoening..

Tubo-ovariële pathologieën

Anatomie wordt vaak beschouwd als een veelvoorkomende oorzaak van onvruchtbaarheid. Bijna een derde van de paren kan geen kinderen krijgen als gevolg van pathologieën van de voortplantingsorganen. Vaak worden deze problemen veroorzaakt door beschadiging van de eileiders en / of verklevingen. Echografie en vergelijking met foto’s gemaakt tijdens eerdere onderzoeken helpen in dit geval de ziekte te identificeren.

De vorming van verklevingen wordt vaak geassocieerd met ontstekingsprocessen en infecties van de geslachtsorganen. In dergelijke situaties klagen patiënten over pijn in de onderbuik, menstruatie, zwakte en vermoeidheid.

Een ander probleem dat de laatste tijd steeds vaker voorkomt, is endometriose. De oorzaak van de pathologie is hormonale onbalans, waardoor de endometriumcellen buiten de baarmoeder verschijnen, dat wil zeggen in de buikholte, op de baarmoederhals en in andere organen. De kliniek manifesteert zich soms niet, maar er kunnen ernstige symptomen zijn. Bij beschadiging van de baarmoeder gaat de zwangerschap gepaard met constante miskramen of een volledige afwezigheid van zwangerschap.

Pathologieën van aangrenzende organen, zoals kanker, obesitas of overmatige dunheid, weglating van organen, enzovoort, kunnen de doorgankelijkheid van de eileiders verstoren. In het laatste geval kan niet alleen het ei niet door de pijpen gaan, maar zelfs het zaad dringt niet door voor bemesting.

Hoe wordt onvruchtbaarheid gedetecteerd??

Om de behandeling van onvruchtbaarheid zo effectief mogelijk te laten zijn en de vrouw in staat om een ​​kind te baren, moet een grondig onderzoek worden uitgevoerd en moeten de oorzaken van de pathologie worden geïdentificeerd. Allereerst worden bloed- en urinetests uitgevoerd. Als gevolg hiervan worden ziekten van het endocriene systeem, urinewegen enzovoort gedetecteerd. Ook vereist zijn tests voor hormonen, suiker, een biochemische test en tests voor verborgen infecties: voor langdurige chlamydia, herpes en andere.

Op basis van de verkregen gegevens worden aanbevelingen gedaan voor instrumenteel onderzoek. Echografie, colposcopie, MRI en andere zijn vereist. Als gevolg hiervan kunnen anatomische kenmerken van littekens na operaties worden beoordeeld, evenals aangeboren misvormingen, obstructie en andere ziekten.

Negeer de geschiedenis niet. Tijdens het gesprek komen artsen er vaak achter dat een vrouw een groot aantal abortussen, miskramen, bekkenchirurgie of trauma heeft gehad. Vergeet de echtgenoot niet, omdat de kwaliteit van het sperma de kans op bevruchting direct beïnvloedt.

De keuze van de behandeling wordt geselecteerd op basis van de gegevens. Er zijn een groot aantal methoden om de problemen die verband houden met conceptie te elimineren. Je leert er meer over door de video te bekijken. Maar toch zou de beste oplossing een voltijds consult met een gynaecoloog zijn.

Als u bekend bent met het probleem van onvruchtbaarheid of als u zelf deze ziekte heeft overwonnen, schrijf er dan over in de opmerkingen. Laat uw feedback achter welke symptomen van onvruchtbaarheid u had en hoe u deze heeft overwonnen.